เรื่องราวสันป่าข่อย
McClanahan จากโรงหมอฝรั่ง ถึงคาเฟ่ในอาคารมิชชันนารี บทสัมภาษณ์ คุณชวาล ไชยเศรษฐ ผู้ช่วยผู้จัดการโรงพยาบาลแมคคอร์มิค
ที่ไปที่มาของร้าน McClanahan “พื้นที่ตรงนี้ และตัวอาคาร McClanahan เป็นของมูลนิธิแห่งสภาคริสตจักรในประเทศไทย พื้นที่โดยประมาณก็จะเริ่มจากอาคารนี้สิ้นสุดตรงระริน จินดา เวลล์เนส สปา รีสอร์ท สำหรับอาคารหลังนี้เมื่อปีแล้ว ทางมูลนิธิฯได้มอบหมายให้โรงพยาบาลแมคคอร์มิคเป็นผู้ดูแล ทางทีมผู้บริหารโรงพยาบาลได้มีการ ประชุมกันไอเดียเริ่มแรกสำหรับอาคารหลังนี้มี 2 แบบ คือ 1.ทำคลินิก ซึ่งมีส่วนที่ต้องคิดกันต่อว่าจะเป็นคลินิกอะไร และเรื่องมาตรฐานที่จะตามมา แบบที่ 2 คือทำเป็นร้านกาแฟ พอพิจารณากันอยู่ระยะหนึ่งจึงได้ข้อสรุปว่าให้เปิดเป็นร้านกาแฟจะดีกว่า วัตถุประสงค์ก็เพื่อประกาศเผยแพร่เรื่องราวของคริสเตียน พร้อมกับหารายได้ เรื่องราวที่บอกเล่ากับอาคารหลังนี้เน้นไปที่พันธกิจของมูลนิธิฯ โดยนำภาพอาคารจากหลายๆ พื้นที่มาจัดแสดงเป็นนิทรรศการภาพถ่าย…
ตึกอนุสาร วันนี้ถึงอนาคต สนทนากับคุณมิ้กกี้ ทายาทหลวงอนุสารสุนทรรุ่นที่ 5 และผู้ดูแลตึกอนุสาร
ก่อนที่จะมารับหน้าที่ดูแลตึกอนุสาร คุณมิ้กกี้ทำงานด้านไหนมาก่อน จริงๆ เพิ่งกลับมาได้แค่ 2 ปีค่ะ ก่อนหน้านั้นทำงานที่กรุงเทพฯ เป็นบริษัท support ทางด้านภาษา เป็นที่ปรึกษาให้กับบริษัทญี่ปุ่นที่มาลงทุนในประเทศไทย ช่วย support เรื่องงานล่ามงานแปลเอกสาร business facing ส่วนเหตุผลที่กลับมาเชียงใหม่คือก่อนหน้านั้น ทางบ้านก็ชวนให้กลับมาเชียงใหม่ตั้งนานแล้ว แต่เรายังไม่พร้อมเพราะว่าลูกยังเล็ก และมีบริษัทที่ต้องดูแลทำงานกับคนต่างชาติตอนนั้นต้อง face to face เป็นหลัก แต่พอเจอโควิดสถานการณ์เปลี่ยนไปคนหันไปใช้ออนไลน์กันมากขึ้น เราก็เลยมีความรู้สึกว่าไม่ได้จำเป็นที่จะต้องอยู่กรุงเทพฯ แล้ว เป็นเวลาที่ดีที่จะกลับเชียงใหม่ ตอนแรกที่กลับมา ก็ไม่ได้วางแผนอะไรมาก…
สันป่าข่อย และตึกอนุสาร ความทรงจำจากจากยุคหลวงอนุสารสุนทร ถึงคุณสมยศ นิมมานเหมินท์
ขอคุณสมยศช่วยเล่าถึงความทรงจำที่เกี่ยวข้องกับตึกอนุสาร และย่านสันป่าข่อย ให้พวกเราฟังหน่อยครับ “ผมขอเริ่มเรื่องจากคุณหลวงอนุสารสุนทร คุณหลวงมีเชื้อสายจีน ครอบครัวตั้งรกรากที่ประเทศไทยย้อนไปไกลถึงสมัยอยุธยา คุณหลวงถือว่าเป็นคนรุ่นที่ 4 แล้วครับ จากอยุธยาพอกรุงแตก คนรุ่นต่อๆ มาได้ย้ายไปอยู่ธนบุรี แล้วค่อยย้ายมาลำปาง ลำพูน และเชียงใหม่ คุณหลวงเกิดที่เมืองลำพูนริมฝั่งน้ำกวง อยู่ได้สักพักครอบครัวก็ย้ายไปค้าขายแถวสบทา และย้ายมาอยู่หน้าวัดเกตการาม เมืองเชียงใหม่ ตอนอยู่วัดเกตฯ ช่วงนั้นอายุอานามอยู่ในช่วงวัยรุ่น ได้ฝึกหัดซ่อมจักรยาน ตะเกียงลาน นาฬิกา ไปจนถึงพวกอาวุธปืน ไม่นานก็อพยพย้ายกันไปอยู่ฝั่งท่าแพ ช่วงอายุราวๆ 25-30 ปี คุณหลวงได้ล่องเรือลงไปค้าขายระหว่างเชียงใหม่กับกรุงเทพ…
San Pa Koinian (สันป่าข่อยเนี่ยน) เราเป็น ‘คนสันป่าข่อย’ กับชาวสันป่าข่อย ออม อิชยา อักษรโศภณพันธุ์
โครงการย่านสันป่าข่อยสร้างสรรค์ ได้มีโอกาสสัมภาษณ์คุณออม อิชยา อักษรโศภณพันธุ์ คนสันป่าข่อยแท้ๆ เกิดและเติบโตที่นี่ และภูมิใจที่จะเรียกตนเองว่าเป็น “San Pa Koinian สันป่าข่อยเนี่ยน” (คนสันป่าข่อย) ลองมาฟังเรื่องราวความสันป่าข่อย ผ่านสายตา ความทรงจำ และความคิดของคนสันป่าข่อย บอกเล่าเรื่องราวจากใจของคนในที่อยากให้คนนอกร่วมทำความรู้จัก และหลงรักสันป่าข่อยไปกับเธอ ___ ขอเล่าย้อนไปถึงวัยเด็กสักหน่อย ตอนนั้นสันป่าข่อยเป็นอย่างไร ออมขอเล่าผ่านสายตาของคนอายุ 42 ปีนะคะ เกิดที่นี่ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ตลอด เรียกว่าน่าจะเห็นในทุกช่วงเวลาของสันป่าข่อยแต่ความทรงจำในวัยเด็กอาจจะตกหล่นบ้างค่ะ สรุปได้ 3 คำ คือ…
